25 jaar ervaring met teams. Met vallen en opstaan.
Mensen typeren mij als een Rotterdamse met een groot hart voor de zorg, de natuur en mijn familie. Ik geniet van het leven en ben altijd onderweg. Hardwerkend en stiekem een beetje verslaafd aan social media. Altijd op zoek naar de leukste vegan hotspots, de mooiste duurzame producten en de beste ingrediënten voor een leuk duurzaam leven. Waarom? Omdat ik zo graag wil laten zien hoe leuk dat is.
Duurzaam leven is een feest, geen opoffering. Trust me.
Anderen inspireren duurzame keuzes te maken doe ik het allerliefst. Als spreker, schrijver, vriendin, familie en ondernemer. Met Zustaina als mijn grootste passie. Zustaina met de Z van mijn Zus die er altijd bij is. Sisters are forever.
Wat heerlijk om te lezen dat je van duurzaam leven een feest kunt maken. We zijn zo gericht op verlies van wat we kennen en doen, maar vergeten voor het gemak dat het ontdekken van nieuwe dingen je ook veel brengt. Je krijgt weer het gevoel dat je leeft!
De schrijfstijl van Manon is heerlijk, eenmaal de eerste woorden gelezen glijden mijn ogen over het papier. Er zit humor in, herkenning en de persoonlijke anekdotes maken het lekker leesbaar. This book sparks joy!! Thanks Manon dat dit boek het daglicht mag zien. Thanks voor de teksten die mij laten lachen, voor de inspiratie en de motivatie die het mij geeft om mee te willen doen. Dit boek is precies wat er nu nodig is.
Manon heeft veel energie en een sterke drive om impact te maken op het gebied van duurzaamheid. Hoe jij dat ook kan doen, deelt ze voortvarend en met een hoop positiviteit in dit boek. Ze laat zien dat duurzame verandering inspirerend en motiverend kan zijn.
Oktober 2016. Ik zet de tv aan en zie ‘Before The Flood’. Ik schrik me kapot. Ik leid een luxe leven en zie wat ik aan de andere kant van de aarde veroorzaak met mijn consumerend gedrag. De kledingindustrie is ziek. Ik zie hardwerkende vrouwen met babytjes op schoot onze retouren aan flarden knippen. Containers vol. Elke dag weer.
Ik besluit tot mijn 50e verjaardag geen nieuwe kleding meer te kopen. Mijn Zus lacht me uit. Anderhalf jaar? Ik ben de über shopper van ons twee. Ze gelooft nooit dat ik dat kan. Ik bedenk een challenge om dit tot mijn 50e vol te houden. Mijn zus is trots. Ik beloof mezelf een reis op mijn 50e van 50 dagen. Mijn zus vindt het spannend.
Dan word ik 50. Challenge volbracht. Maar mijn backpack blijft gevuld op zolder staan. Op mijn 50e verjaardag begraaf ik mijn zus en een stukje van mezelf. Ik begin een andere reis. Die van overleven. Die van de essentie van ons bestaan. Die van mezelf terug vinden.
Een jaar later begin ik Zustaina. Ik moet iedereen vertellen hoe fijn duurzaam leven kan zijn. Ik wil laten zien hoe dit op een positieve manier kan. Zustaina met de Z van mijn Zus die er altijd bij is.
Aangeslagen zet ik in 2016 de tv uit na het zien van de documentaire ‘Before the flood’. Ik had me nooit gerealiseerd dat er boten vol worden geladen met onze spullen aan de andere kant van de wereld. Dat de zestien grootste zeecontainer schepen meer zwavel uitstoten dan alle auto’s wereldwijd bij elkaar. Dat er geen 16 maar 1000den varen. En dat hier elke seconde ontelbare bomen voor worden gekapt.
Ik schaam me omdat ik ineens zie wat wij veroorzaken met ons waanzinnige koopgedrag. Ik schaam me omdat ik me realiseer dat ook ik meewerk aan het om zeep helpen van onze planeet. Ik kruip verdrietig in bed en word wakker met een plan. Ik besluit tot mijn 50e verjaardag geen nieuwe kleding meer te kopen. Tweedehands shoppen mag ik met inkomsten uit mijn verkochte kleding. Enthousiast vertel ik het mijn Zus. Ze lacht en is trots. Als beloning bedenk ik een solo-reis naar Zuid-Amerika. Een cadeau voor mijn 50e verjaardag. Spaans leren en rondreizen. Zus vindt het gek en eng. “Maar als jij het leuk vindt, vind ik het leuk voor jou”, zegt ze.
Mijn backpack vol tweedehands shirtjes is op zolder blijven staan. Op mijn 50e verjaardag neem ik totaal onverwacht en heel plotseling afscheid van Zus. Hersenbloeding. Bam. Weg. Mijn grote, kleine, vrolijke en lieve Zus. Mijn wereld op z’n kop. En die van haar gezin, mijn gezin, ouders en alle gezamenlijke vrienden.
Het vliegtuig stap ik niet in. Ik begin aan een hele andere reis. Één die me leert overleven en het leven lief te hebben. Eén die me leert vooruit te kijken en de aarde lief te hebben. Eén die me laat zien dat elke keuze telt.
